Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΥ

Έτσι περίγραψε την τιμωρία του φιλάργυρου ένας πολύ μεγάλος Κεφαλλονίτης.
''Μόνη μια μεγάλη πίκρα η φιλαργυρία του του φυλάει δια υστερην΄ όταν πληρώνοντας το κοινόν χρέος,εις την στιγμήν του θανάτου του, υποχρεώνεται ν'αποχωρισθεί απ' ότι έχει αγαπητότερο' ν' αφήσει σε άλλους το λατρευόμενο του αντικείμενο δια το οποίο αιωνίως εμόχθησε...να βγάλει απ' τα χέρια του, και να δώση σε χέρια άλλα,όχι μήτε δανεικά, αλλά χαριστά!!!εκείνα δια τα οποία εδούλευε όλη του την ζωή....την ψυχήν του τον θεόν του... τα συναγμένα του...
Α, τότε,μα τότε, ο δυστυχής φιλάργυρος είναι αξιολύπητος. Κανένα ξέσκισμα καρδιάς δεν ημπορεί να φθάσει το εδικό του. Εκείνο που δια κάθε άλλον άνθρωπο είναι διαθήκη,δια τον δυστυχή φιλάργυρο είναι καταδίκη!...Καταδίκη που την υπαγορεύει αυτός ο ίδιος!...Αλλοίμονο διπλοκαταδίκη!...
Ιδού ο φιλάργυρος αρχίζει ελεεινός και τελειώνει αξιοδάκρυτος.''

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ  ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΟΥ.

ΙΔΟΥ Ο ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΣ,ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΛΕΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΑΞΙΟΔΑΚΡΥΤΟΣ!!!
παπαγαλίζω και γω.
Μπορεί κάποιος να είναι η να γίνει φιλάργυρος, μας εύχομαι να μην μάς συμβεί τέτοια δυστυχία αν τύχει και μας συμβεί όμως και το κύριότερο για να μην συμβεί σε παιδιά,ΠΡΕΠΕΙ,
ΝΟΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΙ  ΒΑΡΤΣΑΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΒΑΡΤΣΑΜΕΝΕΣ, με ούλο μου τον σεβασμό στα τροπικά πουλιά,
 ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΠΑΠΑΓΑΛΟΙ,ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΟΥΜΕ.

Ρήγας